Մամուլ
Հայտնի անուն Քաջարանում և… ոչ միայն …
Հանրապետության առողջապահության ոլորտում ճանաչված վիրաբույժ Իշխան Իշխանյանի մասնագիտական գործունեությունն ուղղակի հույս է բազմաթիվ մարդկանց, հատկապես սյունեցիներիս համար: Երևանի «Էլիտ Մեդ» բժշկական կենտրոնի հիմնադիր տնօրեն, բժշկական գիտությունների թեկնածու, լապորոսկոպիկ վիրաբույժ, Քաջարանի պատվավոր քաղաքացի Իշխան Իշխանյանի հետ զրուցելով՝ փորձեցինք ստանալ հանրությանը հետաքրքրող որոշ հարցերի պատասխան:
Ծնվել է 1973թ․ Քաջարանում: 1989թ․ ավարտել է տեղի թիվ 2 միջնակարգ դպրոցը: 1990-1996թթ․ սովորել և ավարտել է Մ. Հերացու անվան ԵՊԲՀ բուժական ֆակուլտետը, 1996-1999թթ. սովորել է կլինիկական օրդինատուրայում՝ ընդհանուր վիրաբուժություն մասնագիտությամբ, իսկ 1999-2002թթ.՝ ՌԴ Կրասնոդարի բժշկական ակադեմիայի ասպիրանտուրայում, որն ավարտելիս պաշտպանել է բժշկական գիտությունների թեկնածուի ատենախոսություն:
1999-2004թթ. աշխատել է ՌԴ Կրասնոդարի շտապօգնության թիվ 2 վիրաբուժական բաժանմունքում՝ որպես բժիշկ-վիրաբույժ, էնդովիրաբույժ: 2004-2012թթ.՝ Երևանի Էրեբունի բժշկական կենտրոնի թիվ 2 վիրաբուժական բաժանմունքում որպես բժիշկ-վիրաբույժ: 2012-2014թթ. Երևանի «Ռաֆայել» բժշկական կենտրոնի տնօրենն էր։
Ամուսնացած է, ունի երկու դուստր:
- Թերթելով «Էլիտ Մեդ» բժշկական կենտրոնի այցելուների նշումների և առաջարկների գիրքը՝ նկատեցինք, որ հիվանդներն ուղղակի հիացած են Ձեր և կոլեկտիվի մարդկային, մասնագիտական որակներով… Հետաքրքիր է՝ պե՞տք է կոնկրետ հատկանիշներ ունենալ բժիշկ լինելու համար…
- Բնականաբար, ընտրելով բժշկի մասնագիտություն՝ արդեն իսկ գիտակցում ես, որ մարդկանց օգնելը քո առաքելությունն է, պարտավոր ես դա անել թե՛ որպես մասնագետ, թե՛ որպես մարդ՝ անընդհատ կատարելագործելով գիտելիքներդ ….
- Մասնագիտությու՞նը ձևավորեց Ձեր բնավորությունը, թե՞ հակառակը…
- Կարծում եմ՝ փոխլրացնում են միմյանց…
- Սերը դեպի վիրաբուժություն՝ բացահայտեցիք….
- Վիրաբուժությունն ինձ հետաքրքրում է բժշկական բոլոր մասնագիտացումներից առավել: Այն անչափ հետաքրքիր է, և ավելացնեմ, արագ և ճշգրիտ որոշումներ կայացնելու կարողություն է պահանջում:
- «Բժիշկ» մասնագիտության բացասական կողմերը…
- Ժամանակի սղությունն է, հագեցած աշխատանքային առօրյայից հետո, բնականաբար, հարազատներիս ժամանակ չեմ կարողանում տրամադրել, իսկ ընտանիքում ըմբռնումով են մոտենում դրան:
- Ի սկզբանե ուզում էիք դառնալ… Մասնագիտական կողմորոշման եկաք անձնակա՞ն նախաձեռնությամբ, թե՞ ուղղորդողներ կային…
- Ինչ-որ ժամանակ իրավաբանությունն էր ինձ գրավում, անգամ հարազատներս համոզված էին, որ իրավաբան եմ դառնալու: Սակայն ավելի ուշ՝ 8-րդ դասարանում, բժշկի մասնագիտությունն ինձ գրավեց ամբողջությամբ: Որոշակի առողջական խնդիրներով հիվանդանոցում էի և տեսնելով ինձ բուժող բժիշկ Ռոբերտ Քարամյանի (հայտնի ուրոլոգ, Կապան քաղաքի պատվավոր քաղաքացի) աշխատաոճն ու ծանրաբեռնված, բայց հետաքրքիր առօրյան, հասկացա, որ ուզում եմ այս գործով զբաղվել: Զգացի՝ դա իմ ապագան է…. Եվ այդ ճանապարհին հանդիպող բոլոր դժվարությունները գիտակցելով և հաղթահարելով՝ անվարան առաջ գնացի:
Ընդունվեցի բժշկական համալսարան 1990 թվականին, աշխատանքային պրակտիկաս սկսել եմ սովորելու տարիներին՝ 1994-96թթ. Միքայելյանի անվան վիրաբուժության ինստիտուտում աշխատելով որպես բուժակ, ավելի ուշ՝ 2000 թվականից անցել եմ վիրաբույժի գործունեությանը:
Շատ կարևոր է սիրել մարդուն, օգնելու ցանկությունն ինքնաբուխ է, յուրաքանչյուր հիվանդ անհատական մոտեցում է պահանջում, ներդնում ենք առավելագույնը թե՛ մասնագիտական և թե՛ մարդկային առումներով:
- Ինչպե՞ս է անցնում Ձեր օրը, բնականաբար բազմազբաղ եք…
-Առավոտյան 8.30-ից արդեն հիվանդանոցում եմ, ունեմ աշխատանքային հստակ գրաֆիկ, օրական նախատեսված վիրահատություններ... Սա է իմ առօրյան ու բժշկի աշխարհը… Կընդգծեի նաև՝ «Էլիտ Մեդ» բժշկական կենտրոնի անձնակազմի հոգատար ու պատասխանատու վերաբերմունքը այցելուների նկատմամբ: Մեզ են դիմում հանրապետության տարբեր անկյուններից, անգամ արտերկրից՝ բժշկական որակյալ օգնություն ստանալու ակնկալիքով, ինչը հիմնականում մեզ հաջողվում է: Հակառակ դեպքում՝ ուղղորդում ենք այլ բժշկական հաստատություններ:
- Բժիշկ Իշխանյան, Քաջարանն այսօր Ձեզ համար… Որքա՞ն հաճախ եք լինում ծննդավայրում:
- Տարվա մեջ մի քանի անգամ լինում եմ Քաջարանում: Իհարկե, կարոտում եմ ծննդավայրս… Տոներից՝ Նոր տարին անպայման այնտեղ եմ դիմավորում: Դա արդեն ընտանեկան ավանդույթ է: Չնայած իմ՝ քաղաքում հազվադեպ լինելուն, քաջատեղյակ եմ այնտեղ կատարվող իրադարձություններին և ուրախ, որ կարողանում եմ օգտակար լինել համաքաղաքացիներիս:
- Այստեղ Ձեր սիրած վայրերը..․ մանկությունից հիշողություններ…
- Դպրոցահասակ տարիներին սիրածս խաղը ֆուտբոլն էր: Քաղաքի Աբովյան փողոցում հաճախ էինք ընկերներով խաղում: Կարոտով եմ հիշում…Քաջարանից քիչ հեռու՝ «Թթու ջուր» կոչվող հանգստավայրը: Այն իմ և ընկերներիս սիրելի վայրն էր… Բնությունն այնտեղ անկրկնելի է: Մայրաքաղաքում կարոտում եմ այս ամենը…
Լիլիթ Իսրայելյան
Հարակից նյութեր
Ամենաշատ ընթերցվածները
