«Ադրբեջանը սկսել է բերել Հայաստանի կոնկրետ գյուղերի և քաղաքների կեղծ օրինակներ»․ Արման Թաթոյան

Ադրբեջանի իշխանությունը նոր մակարդակի կեղծիքներով ստեղծում է Հայաստանի նկատմամբ նոր պահանջների և ռազմական հանցավոր գործողությունների արհեստական հիմքեր։ Սկսել են բերել Հայաստանի կոնկրետ գյուղերի և քաղաքների կեղծ օրինակներ:

Ադրբեջանական պետական քաղաքականության մեր ուսումնասիրությունները վեր են հանել նոր փաստեր։ Մասնավորապես, նրանք արդեն անցել են մանրամասն կեղծիքների: Հայաստանի կոնկրետ գյուղերի կամ քաղաքների (օրինակ՝ Սյունիքում կամ Գեղարքունիքում) օրինակով կեղծիքներով «հիմնավորում» են, թե իբր դրանք «ադրբեջանցիների նկատմամբ հայերի գործած կոտորածների արդյունքում դատարկվել են և տեղահանվել, ունեզրկվել»։ Ժամանակաշրջանը, որպես կանոն, ընդգրկում է 20-րդ դարի սկզբից 1920-ական թթ․, իսկ հետո էլ կեղծում են 1980-ականների փաստերը:

Սա հետևողական քաղաքականություն է, որ լայնածավալ իրականացվում է ամբողջ Ադրբեջանում և արտերկրում՝ պետական ու իշխանական այլ լրատվամիջոցներով՝ ապահովելով լայնածվալ քարոզչություն։ Սրանով նրանք, նախ, ոչ միայն չեն թողնում, որ մարի հասարակությունում հայատյացությունն ու թշնամանքը, այլև դա խորացնում են։

Այսինքն` առաջ են բերվում առաջին հայացքից մարդասիրական հարցեր, բայց իրականում այդ «մարդասիրական» քողի ներքո նախապատրաստվում են քաղաքական ծրագրեր ու ռազմական ագրեսիայի հիմքեր և ներկայացնում են տարածքային նոր պահանջներ Հայաստանի նկատմամբ: Այս քաղաքականությունն է ընկած հայ զինծառայողների ու բնակչության նկատմամբ ադրբեջանական զինված ծառայողների գործած վայրագությունների հիմքում:

Սրանով ստեղծվում են Հայաստանի նկատմամբ «հատուցումների և տարածքային պահանջների», այսպես կոչված, «Արևմտյան Ադրբեջան» իբր վերադարձի կեղծ հիմքեր՝ նաև ապահովելով Արցախի էթնիկ զտումների և բնակչության զանգվածային բռնի տեղահանումների հայելային կրկնությամբ գործեր։

Իրավունքի և արդարության կենտրոն «Թաթոյան» հիմնադրամի տնօրեն Արման Թաթոյան

The Azerbaijani authorities create artificial grounds for military criminal actions and new demands against Armenia with new falsification of facts. They started to use false examples of Armenia’s specific villages and cities.

Our studies of the Azerbaijani state policy revealed new facts. In particular, they have already moved on to elaborate detailed falsification of facts. Using the example of specific villages or towns in Armenia (for example, in Syunik or Gegharkunik), they falsely "justify" that they were "emptied, displaced, as well as dispossessed as a result of massacres by Armenians against Azerbaijanis". This period usually covers from the beginning of the 20th century to the 1920s, and then they falsify the facts of the 1980s.

This is a consistent policy that is implemented on a large scale throughout Azerbaijan and abroad by state and other government affiliated media, providing large-scale propaganda. With this, first of all, they not only do not let the Armenian hatred and hostility in the society decrease, but also deepen it.

In other words, at first glance, humanitarian issues are raised, but in reality, political plans and grounds for military aggression against Armenia are being prepared under this "humanitarian" guise, and new territorial demands are being presented to Armenia. This is the policy that is the basis (nexus) for atrocities against Armenian military servicemen and civilians committed by the Azerbaijani Armed Forces.

This creates false grounds for the, so called, return of "reparations and territorial claims" to Armenia, the so-called "Western Azerbaijan", and also provides a mirror effect of Artsakh's ethnic cleansing and mass forced displacement of the entire population.

Director of the Foundation “Tatoyan” Center for Law and Justice Dr. Arman Tatoyan

Азербайджанские власти создают искусственные основания для военных преступных действий и новых требований к Армении, используя ложные факты нового уровня. Начали приводить ложные примеры сел и городов.

Наши исследования азербайджанской государственной политики выявили новые факты. В частности, они уже перешли к детальной фальсификации. На примере конкретных сел или городов Армении (например, в Сюнике или Гегаркунике) они «обосновывают» ложью то, что эти села и города «были опустошены в результате резни азербайджанцев армянами, а также жители были перемещены, лишены собственности армянами». Этот период, как правило, охватывает начало 20-го века до 1920-х годов, а затем фальсифицируются факты 1980-х годов.

Речь идет о последовательной политике, которая широко реализуется на всей территории Азербайджана и за ее пределами государственными и другими подвластными СМИ, обеспечивая широкомасштабную пропаганду. Этим, прежде всего, они не только не дают утихнуть ненависти и вражды в отношении армян в азербайджанском обществе, но и углубляют эту политику.

Другими словами, на первый взгляд поднимаются гуманитарные вопросы, но на самом деле под этой «гуманитарной» маской выдвигаются политические планы и основания для военной агрессии, Армении предъявляются новые территориальные требования.

Это создает ложные основания для якобы возвращения «компенсаций и территориальных претензий» к Армении, «основания» для так называемой концепции «Западного Азербайджана», а также дается зеркальное отражение этнических чисток и массового насильственного перемещения населения совершенного в отношении Арцаха.

Директор Фонда “Татоян” Центр права и справедливости Арман Татоян